Παρασκευή 18 Ιουλίου 2008

ΠΕΛΟΠΟΝΝΗΣΟΣ Ε4

ΒΥΤΙΝΑ- ΚΑΤΑΦΥΓΙΟ ΜΑΙΝΑΛΟΥ- ΚΑΨΑ

Χθες βρεθήκαμε στην Καρύταινα καλεσμένοι από τον Δήμαρχο Γόρτυνας κύριο Μιχοπουλο, θα συναντούσαμε τον Υπερμαραθωνοδρομο κολυμβητή Μάρτιν Στριλ!! Βρέθηκε στην Ελλάδα για να κολυμπήσει και να διάσχιση τον Ισθμό της Κορίνθου. Έχει διάσχιση τον Μισισιπή και κατάφερε έπειτα από υπερπροσπάθεια 67 ήμερων να μπει στο βιβλίο Guinness. Επίσης διέσχισε τον Αμαζόνιο την Μάγχη, και αλλά πολλά σε ολόκληρο τον κόσμο. Έτσι λοιπόν με κλεισμένο ραντεβού ήρθε ο άνθρωπος για να με γνωρίσει και να μου δώσει δύναμη και κουραγιο. Τρισδιαστατος από μένα που μαζεύω καθημερινά .Αφού μου χάρισε την βιογραφία του και έβαλε την υπογραφή του στο μπλουζάκι του , μου το χάρισε. Το ίδιο έκανα και εγώ με λύπη καθώς αποχωρίστηκα το pearl izumi αλλά έχω και τα lafuma. To έβαλε και φωτογραφηθήκαμε με τον Δήμαρχο και τους υπόλοιπους του τεαμ. Το πρωί για ζέσταμα είχε κολύμπησε στο Ναύπλιο από το Μπούρτζι στο Λιμάνι σε 20 λεπτά.
Αφού τελείωσε φύτεψε συμβολικά ένα μικρό δεντράκι στην επέτειο των περσινών πυρκαιων .Θα σας παρουσιάσω τον Μάρτιν μέσα από τις σελίδες των εντύπων που γράφω.
Επιστροφή στην Βυτίνα και εκκίνηση με το ΜΤΒ στον λεγόμενο δασικό δρόμο για το καταφύγιο του Μαινάλου. Στα 500μ στροφή δεξιά που υποδεικνύει το σήμα του μονοπατιού και το δίλλημα τίθεται να γυρίσω να τηλεφωνήσω για το ποδήλατο η προσχωρώ.! Εσείς τι λέτε ότι έκανα! Ακριβώς έσπρωχνα για καμία ώρα ώσπου βγήκα στον δασικό δρόμο και άρχισα την ανάβαση και πάλι μέσα σε καταπράσινο τοπίο δροσερό με καθαρά πεύκα αλλά πνιγμένο και ακαθάριστο μονοπάτι.
Η σήμανση όντος καλούτσικη αλλά θέλει συντήρηση, και καλά είναι να ανοίγουν το καταφύγιο το καλοκαίρι. Ένα ζευγάρι γερμανών που έρχεται σχεδόν κάθε χρόνο δεν το έχουν δει ποτέ ανοιχτό.!
Συνεχίζω προς το οροπέδιο της Οστρακινας κάνει τρελή ζεστή και είμαι ξαναμμένος. Νεράκι πουθενά και φοβάμαι ότι τελειώνει το τελευταίο λίτρο μου. Σήμερα που ίδρωσα ένιωσα λίγο καλύτερα με την ωμοπλάτη μου. Βρηκα ταμπέλα προς Αλωνισταινα και μπήκα στον πειρασμό να την ακολουθησω μιας και είχα τελειώσει την ανάβαση μου και τον στόχο μου για σήμερα με την τετράωρη ανάβαση στο καταφύγιο. Κατεβαίνω σε έναν φοβερό δρόμο με ωραία βίρα χωρίς αυλάκια και με ταχύτητα 55-65χιλ. και τα μυαλά στα καγκελα. Τωρα πώς να πω την Τζένη από πού θα με μαζέψει μιας και είπα ότι θα βγω στο περιθώριο? Δεν πειράζει μπορώ να βγάλω τρελά γούστα σήμερα μιας και δεν πονούσαν τα γόνατα μου. Διάρκεια κατάβασης ήδη μίση ωρίτσα και βρίσκομαι ακόμη ψηλά. Μου άρεσε καθώς οι κλίσεις δίνουν την σκυτάλη στις δυο δυνατές ανηφόρες που ανέβηκα τρελαμένος για να ξαναπάρω μια θανατηφόρα κατηφόρα με κλίση 18% και βάλτε με το μυαλό σας το κοντέρ μου που έφτανε! 77χιλ. την ώρα και όλα δούλευαν ρόλοι.
Βρήκα μια Νταλίκα κύριοι μεγάλη τίγκα στο μελίσσι να την ξεφορτώνουν σε ένα ξέφωτο. Είπα να τους ρωτήσω που βρίσκομαι καιν είμαι στην σωστή κατεύθυνση Τι ήθελα γαμο το μου ο μαλακας με μπλουζάκι ράδιο Θεσσαλονίκη να το ρωτήσω σε βλήμα άνθρωπο? Με έστειλε ακόμη δυόμιση ώρες πιο μακριά όπου κανονικά είχα μόνο 20 λεπτά για να φτάσω. Βέβαια το κινάνε οι τύποι γιατί τους υπέδειξα τα σκουπίδια που έχανε κάνει στον τρύγο για τα μελίσσια τους.
Αύριο ελπίζω να μην τους βρω μπροστά μου γιατί η κόντρα θα φτάσει πιο μακριά από τα λιμανάκια της Αναβυσου.!! Βγηκα στην καυτή άσφαλτο και ήμουν όντως πάνω σε μια ψητή σχάρα που αφυδατωνόμουν συνεχώς . Στο επόμενο χωριό έκανα ένα μικρό ντουζ στον νεοαναγειρόμενο ξενώνα με έναν αλμπανη να μου λέει Ντεν έχει πολύ νερό εδώ ! Να σε χ…τον γάιδαρο είπα και τίναξα την σκόνη από τα παπούτσια μου. Κατά τις 4.30μμ έβρισκα και πάλι δύναμη για να βρω το σωστό χωριό που καυτό δεν είχε ταμπέλα. Αλωνιστενα μικρό χωριουδάκι του περασμένου αιώνα με τρεις ξενώνες πάρα πολύ καλούς αλλά οι δυο απαγορευτικοί έως εξωπραγματικοί. Τιμή ούτε καν σας λέω γιατί οι τύποι μάλλον ζουν στο Κουρμαγιε!
Ο τελευταίος με κέρασε ένα γλυκό κουταλιού που τάχα ανάγκη μεγάλη μαζί με έναν βαρυγλυκο ελληνικο.20 δωμάτια βρήκα εδώ σε πολύ λογικά πλαίσια. Α! Εδώ θα ξανάρθω ! Αφού πήρα δυνάμεις ήρθε ο ψιτ να με μαζέψει .Που τους ταλαιπώρησα σήμερα πάλι τους καημενους? Αλλά και αυτοί έχουν κάθε μέρα την περιπέτεια τους καθώς αναζητούν δρόμους ώστε να με συναντήσουν στην ώρα τους.
Φιλία σε όλους σας σήμερα γούσταρα και το σπρώξιμο και την κατάβαση αλλά το μονοπατάκι θέλει να περάσει από ΚΤΕΟ.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

E4 Greece

Ελληνική διαδρομή του Ευρωπαϊκού μονοπατιού μεγάλων διαδρομών Ε4 ΙΟΥΝ-ΙΟΥΛ 2008