ΑΜΥΝΤΑΙΟ –ΠΥΡΓΟΙ- ΤΡΙΑ ΠΕΝΤΕ ΠΗΓΑΔΙΑ
Σήμερα σηκωθήκαμε αρκετά πρωί έπρεπε να αφήσουμε την Στέλλα σε φιλικό σπίτι να πάει για ανασύνταξη δυνάμεων. Αρκετά ομαλή διαδρομή σχεδόν μονότονη καθώς περνά μέσα από καλλιεργημένες εκτάσεις, με αρκετή σκόνη και περνά και την παλαιή εθνική οδό Φλωρίνης-Εδέσσης .Μετά το χωριό Φαράγγι ακλουθήσαμε τις ταμπέλες που ήταν πολύ σωστά τοποθετημένες ,και ευδιάκριτες . Χωρίς να το καταλάβουμε ποδηλατούσαμε στο χωριό Πυργοι. Βρικεται στα 700μ υψόμετρο και είναι αρκετά κοντά στην Κοζάνη περίπου 45 χιλ. Κοντα του υπάρχουν και λείψανα αρχαίου οικισμού και τα τείχη της παλαιάς ακρόπολις.
Μεγάλο χωριό αρκετά στενα ,που μπορείς να χαθείς πολύ ευκολα, αν και τα σηματάκια είναι όλα καινούργια ,αλλά οι πολλές διακλαδώσεις σε μπερδεύουν.
Ακλουθήσαμε τις ταμπέλες προς το ορειβατικό καταφύγιο ,μαζί με το Ε4.
Διαδρομή μέσα από ροδακινιές και κερασιές, και το υψόμετρο ανεβαινει. Η ανάβαση γίνεται όλο και πιο ωραία αλλά ήπια. .Η θεά καταπληκτική καθώς πίσω μας ορθώνονται το Βίτσι ο Βορράς, και κάτω οι λιμνες οπωσ η Βεγοριτιδα.. Φτάνοντας στη θέση βραχωδες ,με τους χαρακτηριστικούς βραχους, στα αριστερά μας φτάνουμε στην βάση της κορυφης ,οπου χωρίζεται ο δρόμος αριστερά για το καταφύγιο του ΣΧΟ Πτολεμαιδας,και δεξιά για την κορυφη. Τελος για το ποδήλατο! Σακίδιο και στα επόμενα πέντε λεπτά περπατούσα σε μια διαδρομή καταπράσινη αλπική γεμάτη ζωή αρκετά βατή και πολύ ευχαριστεί το ρόλοι μου δείχνει 1400μ,και βρέθηκα στην περιοχή Μπες Μπουρναρ. Σήμανση ένας στύλος που δείχνει την κατεύθυνση και βρίσκομαι στο Ρόλοι στα 1700μ. Πορεία ανατολική και κατηφορίζω για τα Καλύβια του Τσαπου αλλά ξαφνικά κάνουν την εμφάνιση τους μια μικρή ομάδα από άγρια άλογα , που με κοιτάζουν από απόσταση. Ελεύθερα ανέμελα σε έναν κόσμο καθαρά δικό τους. Υπάρχει σήμα Ε4 με κατεύθυνση για το παλαιοχωρι, μέχρι εδω 3,5 ώρες με δυνατό βήμα. Στάση και στον δρόμο μας ο κάλος μας φίλος και οδηγός στην Νάουσα Νίκος Παζης.
Θα μας περίμενε και θα μας φιλοξενουσε ,οπως. Ο Νίκος ένα άτομο που έχει επενδύσει στην περιοχή όλα του τα όνειρα και τις φιλοδοξίες του γνωστος σε ολόκληρη την κοινότητα της Νάουσας. Αφού άλλαξα πονούσαν τα πόδια μου μιας και την προηγούμενη εκανα115χιλ. Ποδηλατακι, αλλα να είναι καλά η πηγή του χωριού όπου έβαλα τα κουρασμένα ποδαράκια μου μέσα ,και ξαπόστασα.
Πηγαίνοντας για τα τρία πέντε πηγάδια περάσαμε από το Άνω Γραμματικό ,γυρίζοντας λίγο πίσω αλλά ο Νίκος ήθελε να νιώσουμε την τοπική φιλοξενία και μας πήγε σε ένα τυροκομειο ,να δοκιμάσουμε τοπικό Μπατζο!!
Με ζεστό ψωμάκι και καλή καρδιά μαζεύτηκε κόσμος και μας καλωσόρισαν .Συνεχεία και περνώντας από την Θέση Άγιος Παύλος άρχισαν οι καλημέρες ξανά .Μια νέα περιοχή κατάλληλη για την προετοιμασία αθλητικών σωματείων, με αρκετά γηπεδάκια ,αναψυχή και δραστηριότητες στην φύση όπως η τοπική βάση του Γιάννη στον ξενώνα << Πλειάδες>> .Με χαμόγελο και ανοιχτα χέρια το παλικάρι έτρεξε να μας φέρει πιροσκι από τα χέρια της μητέρας του που μόλις είχε φτιάξει. Τον καθησυχάσαμε όταν του είπαμε ότι θα στήσουμε τα αντίσκηνα μας απέναντι του ,και ήταν ανένδοτος .Θα μείνετε σε μένα χωρίς αντίρρηση, σας ακούω στο ραδιόφωνο και θέλω να βοηθήσω την προσπάθεια αυτή!!
Πιο κάτω καθώς συνεχίσαμε την περιήγηση μας στην Ναουσσα, πηγαμε από το τοπικό διαλογητηριο στο χωριό Ροδοχωρι ξακουστό για τα μεγάλα κεράσια του σε ολόκληρη την Ελλάδα. Αφού μαζέψουν τα κεράσια τα κορίτσια κάθονται και κάνουν την διαλογή και την συσκευασία τους. Φεύγοντας μας δάσωνε ένα καφάσι κεράσια που πήραμε με μεγάλη ευχαρίστηση. Κατηφορίζοντας αποκοιμήθηκα και όταν άνοιξα τα μάτια ,είπα στον Μιχάλη, που πάμε ! Είπε δεν ξέρω κάτι άλλο είχε στο μυαλό του ο Νίκος. Στάση στο κτήμα Κυρ-Γιάννη του κυρίου Μπουταρη .Με χαμόγελο Δημήτρης και η συνεργάτης του μας καλωσόρισαν και μας ξεναγούσαν στην περίφημη κάβα με θερμοκρασίες ασφαλείας κοντά στους 17βαθμους, για να μην πεταχτούν οι φελλοί όπως μας εξηγεί ο Δημήτρης. Από τα πιο παλιά οινοποιεία στην Ελλάδα και με παράδοση αλλά και διεθνείς διακρίσεις και πρώτα βραβεία τα οποία φυλάσσονται στην διακριτική γωνία του κυρ-Γιάννη.
Η επίσκεψη στην <<Κούλα>> το ησυχαστήριο της οικογενείας ένας παλιός τούρκικος αναπαλαιωμένος πύργος στο κέντρο των αμπελιών .Δοκιμάσαμε λίγο από όλα τα κρασιά αλλά τα μάτια μας κλείνουν επικίνδυνα και με τρόπο λέω συνεχώς θα τα ξαναπούμε. Βγάζοντας την διαδρομή της επόμενης ημέρας οι συντηρητές του χιονοδρομικού ζήτησαν να μας ανεβάσουν με το λιφτ στην κορυφή της πίστας για να αντέξουμε την επόμενη μέρα.
Το σκεφτήκαμε αλλά η απόφαση μας ήταν αντιθετη!! Το βράδυ αρκετά δροσερό παραδοθήκαμε στα χέρια του Μορφέα με 15 βαθμούς κελσίου και σε ένα τοπίο μακριά από πολλά .Το καλοκαίρι είναι η πιο κατάλληλη εποχή για τα ελληνικά βουνά. Μας λέει ο Γιάννης του ξενώνα Πλειάδες ότι για ένα σαββατοκύριακο το κόστος είναι περίπου 120ε στο ζευγάρι μαζί με πρωινό και γεύμα.
Νομίζω τιμή λογική σε σύγκριση με την θάλασσα που θέλαμε τα διπλά και όχι μόνον .Το τοπίο από μόνο του είναι ένα ιερό ησυχαστήριο καθώς έπεφτε η νύχτα, και τα αστερία έβγαιναν το ένα μετά το άλλο!!
